Bana sen ol sırdaş, hem dermanım ol
Dipsize uzanan zindanlarımı
Gülistana çevir, bul bana bir yol
Eziyor zamanın dönen çarkları
İdama mahkumum ayna önünde
Çileyle kararır yüzün arkları
Bir çare ararım ateş yönünde
Güller konuşmuyor, ferman sende mi?
Söyle bana niye saçımdaki ak?
Gözyaşı hıçkırık hepsi bende mi?
Yaşama kemendi boynumu bırak
Esen yele, akan suya borcum var
Karanlık çökmeden kapımda hortlak
Duvarda akisler dişini sıkar.
Ruhum ezilir, beynime tokmak.
Gitmiyor, gitmiyor bu sandal böyle
Dertler deryasında boğuluyorum
Söyle bana bülbül, bir ilaç söyle
Gittiğim her yerden kovuluyorum
Kamil Çakır
(Hazan Şiirlerim Kitabından)